o zbiorach

Kolekcja archeologiczna:

Składa się na nią kilka uporządkowanych zbiorów oraz dokładnie opisane pod względem lokalizacji i stratyfikacji znaleziska pochodzące z badań systematycznych, ratowniczych i wyprzedzających przeprowadzanych w Rýmařovie i najbliższej okolicy od lat 60 do lat 90 XX wieku (stanowiska: 1. Zameczek miejski Hrádek, 2. Osada przedmiejska na ulicy Bezruča, 3. Gospodarstwo Burgeta, 4. Zamek Strálek, 5. Pałac Janovice, 6. Średniowieczny obszar miasta Rýmařov, 7. Ulica Bartáka). Są to głównie materiały średniowieczne (XIII–XV wiek), w mniejszym stopniu renesansowe (XVI–XVII wiek) i nowożytne (do XIX wieku), w kilku przypadkach antyczne (I–III wiek). W zbiorach znajdziemy ceramikę (fragmenty, ale też i zaskakująco dużo obiektów zachowanych w całości lub uzupełnionych, w tym unikatową formę do przetapiania złota), przedmioty z metalu, militaria, próbki drewna, kości, szczątki roślinne, szkło, elementy historycznych budowli. Na wystawach stałych prezentowane są również buły krzemienne, odłamki i narzędzia, zabytki kultury łużyckiej z epoki brązu i kultury halsztackiej, monety rzymskie pochodzące nie tylko z obszaru Rýmařovska, ale też i innych, odleglejszych miejsc na północnych Morawach. O dużej wartości zbiorów decyduje zachowana w nich ciągłość chronologiczna. Dzięki niej obiekty prezentują wyjątkowe, niezwykle dokładne pod względem datowania przekrojowe ujęcie rozwoju kultury materialnej północnych Moraw od XIII do XVII wieku. Kolekcja archeologiczna jest najliczniejszą w muzeum i stanowi trzon jego zbiorów. Znajdują się w niej również dokumentacja kartograficzna, ikonograficzna i fotograficzna. Wyniki badań archeologicznych były i nadal są publikowane w wydawnictwach o charakterze naukowym i krajoznawczym.

Kolekcja historyczna:

Składają się na nią głównie przedmioty pochodzące z okresu od XVII (najczęściej jednak od XIX) do XX wieku, które zostały wyprodukowane lub używane w Rýmařovie i na Rýmařovsku lub też w inny sposób bezpośrednio wiążą się z regionem. Są to przede wszystkim: książki, w tym literatura polityczna, propagandowa, podręczniki, słowniki, publikacje obrazkowe, literatura naukowa (z dziedzin takich jak historia, archeologia, politologia, przyrodoznawstwo, językoznawstwo, literaturoznawstwo, pedagogika, geografia i publicystyka), roczniki czasopism (Přítomnost, Květy, biuletyny dla nauczycieli itp.), beletrystyka, przewodniki, stare druki (wydane do roku 1850). W zbiorach znajdują się również fotografie i kopie fotografii, ale też całe archiwa fotograficzne np. zakładów Hedva Rýmařov i miasta Horní Město, dodatek fotograficzny do kroniki miasta, zdjęcia dokumentujące krajobraz i budynki, albumy itd. Kolekcja obejmuje także dokumenty – akty, zapiski (np. więźniów nazistowskich więzień), legitymacje, periodyki, korespondencję prywatną i firmową, książeczki oszczędnościowe, księgi pamiątkowe, kroniki zakładów i organizacji, ulotki wyborcze, decyzje urzędowe, odznaczenia honorowe, spuściznę archiwalną. Wśród wspomnianych zbiorów znajdują się też pocztówki i kopie historycznych widokówek z całego regionu. Kolejny typ obiektów to tekstylia – wyroby produkowane w zakładach Hedva (wcześniej zakłady Flemmich, firma braci Schiel, Henap, Brokát) – tkaniny z prawdziwego i sztucznego jedwabiu (tkaniny odzieżowe, krawatowe, brokaty kościelne, tkaniny obiciowe, materiały na stroje ludowe, repliki dawnych tapet i tapicerek, obicia do trumien i inne próbki tkanin), ubrania i dodatki (afrykańskie chusty, krawaty, muszki, mundury i czapki, ornaty, odzież damska, buty), sztandary i proporczyki, flagi, zakładki.

W zbiorach znajdziemy też narzędzia, przybory, przyrządy, urządzenia itp., przedmioty codziennego użytku, najróżniejsze odznaki, numizmaty (monety pochodzące z okresów od I, acz najczęściej od XVIII, do XX wieku, banknoty, medale i plakietki), pieczęcie (np. cechowe), pieczątki, tabliczki i etykiety, walory filatelistyczne, dokumentacje kartograficzne (głównie plany niezrealizowanych projektów z zakresu transportu kolejowego), kamienne i inne obiekty z przestrzeni publicznej (kamienie milowe, tablice pamiątkowe, znaki, pręgierz miejski z 1680 roku, herb z szarego żeliwa), szkło, porcelanę, ceramikę, sprzęt i broń strażacką, militaria i sprzęt myśliwski, artykuły szkolne, biżuterię, zabawki, okolicznościowe sprzęty związane z kulturą ludową (np. wielkanocną kościelną grzechotkę), lalki i inne elementy teatralne, niewielki zbiór instrumentów muzycznych i ich części, lampy, prasy drukarskie, elementy architektoniczne (zwłaszcza drzwi i kraty cel miejskiego aresztu oraz pustaki żużlowe i inne rodzaje cegieł), model domu wiejskiego, przyrządy sportowe, oznakowanie turystyczne, funerabilia, dzieła sztuki i obiekty artystyczne (obrazy olejne, głównie barokowe prace J. F. Hoffmanna, grafiki i prace wykonane technikami łączonymi, ekslibrisy, fotografie artystyczne, drobne rzeźby, rzemiosło artystyczne na szkle, prace snycerskie, np. figurki do szopek, dzieła introligatorskie, rzeźby z kości i tworzyw sztucznych, dzieła autorów współczesnych), twory natury, kasety wideo, slajdy, filmy, nośniki dźwięku itd.

Kolekcja geologiczna:

Jej trzon i najliczniejszy podzbiór stanowią minerały (próbki mineralogiczne i petrograficzne) pozyskiwane podczas intensywnych badań geologicznych i wydobycia kopalnianego na terenie Jesioników od lat 50 do 90 XX wieku oraz zbiory przekazane muzeum przez Instytut Badań Geologicznych w Rýmařovie. Kolekcja przekrojowo prezentuje okresy geologiczne nie tylko na podstawie stanowisk w obrębie regionu Jesioników, ale też i z innych miejsc w Republice Czeskiej – głównie z Moraw i w mniejszym stopniu z Czech. Uzupełnia ją mały zbiór dotyczący greckich obszarów wydobycia rud. Kolejna grupa obiektów o charakterze paleontologicznym pochodzi z Mušlova koło Mikulova, z przemysłowej piaskowni. Poza próbkami minerałów, skał i pozostałości fauny morskiej neogenu, na zbiór ten składają się rdzenie wiertnicze i zwierciny. Obiekty w większości są dokładnie opisane pod względem lokalizacji i stratyfikacji na dołączonych do nich kartach lub oznaczone skrótem miejsca znalezienia i głębokością, na której pierwotnie się znajdowały, zapisanymi bezpośrednio na obiekcie.

Geologická sbírka:

Jejím jádrem a nejpočetnější částí jsou nerosty (mineralogické a petrografické vzorky), získané intenzivním geologickým průzkumem a důlní činností v oblasti Jeseníků od 50. do 90. let minulého století, respektive ze sbírek Geologického průzkumu v Rýmařově, jež byly muzeu předány. Tato sbírka tvoří nejen částečný průřez geologickými obdobími lokalit v rámci Jesenicka, ale i jiných oblastí státu, především Moravy a v menší míře Čech. Drobná kolekce se vztahuje k rudným oblastem Řecka. Další soubor, tedy paleontologie, pochází z Mušlova u Mikulova, z průmyslově užívané pískovny. Sbírka vedle ukázek minerálů, hornin a dokladů neogenní mořské fauny obsahuje též sbírku vrtných jader a výbrusů. Převážná většina nálezů je přesně lokována i stratifikována na přiložených kartičkách či značena přímo zkratkou naleziště a hloubkou původního uložení na předmětech.

Spuścizna państwa Ottów:

Kolekcja dokumentuje losy rodziny państwa Ottów po roku 1918. Najważniejsza jej część dotyczy płk. Karla Otty (1910–1951), redaktora stacji radia czechosłowackiego w Kairze podczas II wojny światowej. Jest to obszerny zbiór o charakterze osobistym (dokumenty sprawozdawcze, listy prywatne, listy znanych przedstawicieli kultury czeskiej, legitymacje itd.). Obejmuje on dokumenty z Czechosłowacji i Rumunii, ale też przede wszystkim z Afryki Północnej, czyli pisma pracowników wspomnianej wcześniej rozgłośni i członków zagranicznego ruchu oporu w latach 1941–1945 (raporty dzienne, sprawozdania, publikacje zachodniego ruchu oporu – z Egiptu, Anglii, USA, wiadomości z północnoafrykańskiego frontu, świadectwa działalności poszczególnych członków redakcji oraz współpracy z Anglikami, pisemne relacje żołnierzy jednostki czechosłowackiej w Afryce Północnej, żołnierzy armii alianckich, protokoły przesłuchań jeńców, przykłady rękopiśmiennych periodyków frontowych, dokumenty dotyczące powojennych audycji radiowych i sfabrykowanych oskarżeń wobec redaktorów z czasu wojny, część prywatnej biblioteki, rzadkie publikacje wojenne itp.). Poza dokumentami pisemnymi, kolekcja zawiera też filmy, nagrania gramofonowe, taśmę magnetofonową i inne przedmioty. Jej znaczenie wykracza poza granice regionu, jednak jej wcześniejsze właścicielki Zora Otta (mieszkająca po wojnie w Rýmařovie) i jej córki życzyły sobie, aby przedmioty te znalazły się w naszym muzeum, które przyjmując je, zobowiązało się, że staną się one stałą częścią jego zbiorów. Muzeum udostępnia je do studiowania na miejscu, podobnie zresztą jak i inne materiały znajdujące się w jego posiadaniu.

Spuścizna Marii Kodovskiej:

Kolekcja związana jest z osobą znanej miejscowej poetki naiwnej i artystki art brut Marii Kodovskiej (1912–1992). Składają się na nią bogaty zbiór spuścizny piśmienniczej (dzieło poetyckie, dokumenty, korespondencje itp.), materiał fotograficzny i część jej dzieł plastycznych (rysunki, kolaże, ilustracje itp.). Kolekcję przekazał muzeum syn autorki Vladimír Kodovský.